Η αποστολή του ΤΙΜΑ Κοινωφελούς Ιδρύματος είναι η στήριξη της ανάπτυξης ελληνικών μη κερδοσκοπικών οργανώσεων και μη κερδοσκοπικών προγραμμάτων αφιερωμένων σε κοινωνικές βελτιώσεις στον τομέα της γήρανσης.

Οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν αναπηρία με διαφορετικούς τρόπους. Μπορεί να έχουν προϋπάρχουσα αναπηρία ή μπορεί να έχουν αποκτήσει αναπηρία ως αποτέλεσμα της γήρανσης. Οι ηλικιωμένοι με αναπηρίες είναι πιο ευάλωτοι από τον γενικό πληθυσμό, ειδικά κατά τη διάρκεια οικονομικών κρίσεων και κρίσεων υγείας όπως η πανδημία Covid-19. Η αυξημένη ευπάθεια έχει οδηγήσει τα ηλικιωμένα άτομα με ειδικές ανάγκες να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε άλλους για να παρέχουν την κατάλληλη υποστήριξη. Επιπλέον, τα άτομα που γερνούν με αναπηρία μπορεί επίσης να αποκλειστούν κατά λάθος από συγκεκριμένες υπηρεσίες λόγω περιορισμένων πηγών χρηματοδότησης και περιοριστικών απαιτήσεων προγράμματος. Στο σημερινό περιβάλλον είναι ολοένα και πιο δύσκολο να βρεθούν είτε οικογενειακοί είτε επαγγελματικά εκπαιδευμένοι φροντιστές για την υποστήριξη ηλικιωμένων ατόμων με αναπηρία. Μέσω των επιχορηγήσεων του, το φιλανθρωπικό ίδρυμα TIMA έχει και συνεχίζει να χρηματοδοτεί πρωτοβουλίες που ικανοποιούν τις ανάγκες των ηλικιωμένων ατόμων με ειδικές ανάγκες και που χτίζουν μια κουλτούρα ένταξης, σύμφωνα με την οποία η ποιότητα της φροντίδας και η ποιότητα ζωής μπορούν τελικά να βελτιωθούν.

Οι επιχορηγήσεις που υποστηρίζουν τους ηλικιωμένους όσον αφορά την υγεία και τις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία τους, εμπίπτουν σε αυτόν τον τομέα εστίασης. Επί του παρόντος, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να περιμένουν να ζήσουν στα εβδομήντα και άνω. Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η Ελλάδα κατέχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά γήρανσης στην Ευρώπη. Επιπλέον, το ποσοστό του ηλικιωμένου πληθυσμού στην Ελλάδα έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία και είναι υψηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ, με έναν στους τέσσερις Έλληνες άνω των 65 ετών. Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, χρειάζονται περισσότερη υποστήριξη σε σχέση με την υγεία τους και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης εκφυλιστικών και χρόνιων παθήσεων που σχετίζονται με την ηλικία. Η ανάπτυξη αυτών των θεμάτων έχει οδηγήσει στην εστίαση του TIMA στις επιχορηγήσεις που ενισχύουν τη γενική υγεία του γηράσκοντος πληθυσμού.

Το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής ενός ατόμου, και ειδικότερα η ποιότητα της υγείας ενός ατόμου, έχει θεμελιώδη επίδραση στη συμβολή του ατόμου στην κοινωνία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ενώ συχνά θεωρείται ότι η αυξανόμενη μακροζωία συμπληρώνεται από μια παρατεταμένη περίοδο καλής υγείας, αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει πάντα. Ως εκ τούτου, εάν καταβληθεί προσπάθεια για τη βελτίωση της γενικής υγείας του ηλικιωμένου πληθυσμού, η ποιότητα ζωής τους βελτιώνεται και η συμμετοχή της τοπικής κοινότητας αυξάνεται.

Λόγω των διαφόρων οικονομικών κρίσεων και της πρόσφατης πανδημίας, ευάλωτες ομάδες, όπως οι ηλικιωμένοι, συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών που πλήττονται περισσότερο. Την τελευταία δεκαετία, πολλά γηροκομεία στην Ελλάδα έχουν σημειώσει σημαντική μείωση του προϋπολογισμού τους και αντιμετωπίζουν όλο και πιο περίπλοκα νομικά και οικονομικά ζητήματα. Ως αποτέλεσμα, αυτό τους ανάγκασε να ελαχιστοποιήσουν ή ακόμη και να σταματήσουν τις κρίσιμες επενδύσεις, δηλαδή στην αναβάθμιση της υποδομής τους, την επένδυση σε νέο εξοπλισμό και την επέκταση των προγραμμάτων τους. Επιπλέον, η πλειονότητα των μονάδων φροντίδας δεν είναι σε θέση να προσφέρουν μια ολιστική προσέγγιση στη φροντίδα των ηλικιωμένων κατοίκων τους μέσω της παροχής υπηρεσιών όπως ψυχολογική υποστήριξη και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Αυτή η έλλειψη ερεθισμάτων οδηγεί πολλούς ηλικιωμένους στην κοινωνική απομόνωση.

Η στρατηγική πίσω από την υποστήριξη για τα κέντρα φροντίδας στοχεύει στην ανακούφιση των βασικών αναγκών με επιχορηγήσεις που περιλαμβάνουν την παροχή τροφίμων, ιατρικών προμηθειών και εξοπλισμού. Επιπλέον, ενθαρρύνεται ένα στοιχείο δημιουργίας ικανοτήτων όπου είναι δυνατόν. Επανεξετάζοντας και ανακαλύπτοντας εκ νέου τον τρόπο λειτουργίας των γηροκομείων, απώτερος στόχος είναι η παροχή υψηλότερης ποιότητας και εξατομικευμένης φροντίδας για τους ηλικιωμένους. Ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο είναι η εκπαίδευση του προσωπικού και η ενδυνάμωση που καθιστούν τα κέντρα φροντίδας ένα μέρος όπου οι εργαζόμενοι επιθυμούν να εργαστούν, μειώνοντας έτσι τον κύκλο εργασιών του προσωπικού. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να επιτευχθεί μακροχρόνια ουσιαστική αλληλεπίδραση και εμπλοκή με τους ηλικιωμένους.

Τα τελευταία χρόνια, η ζήτηση για προγράμματα φροντίδας στο σπίτι για άτομα με άνοια έχει αυξηθεί, όχι μόνο λόγω της αντίστοιχης αύξησης των ασθενών με άνοια (ένα φαινόμενο που σημειώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο), αλλά και λόγω σχετικών μελετών που επιδεικνύουν ότι η ανθρωποκεντρική προσέγγιση απαλύνει τα νοητικά και συμπεριφορικά συμπτώματα που συνδέονται με την άνοια. Παράλληλα, τα προγράμματα φροντίδας στο σπίτι μεριμνούν και για τη διευκόλυνση των βασικών φροντιστών των ασθενών, ενώ τους προσφέρουν χρήσιμες γνώσεις και εργαλεία που καθιστούν τη φροντίδα των ατόμων με άνοια πιο διαχειρίσιμη. Το Ίδρυμα έχει χρηματοδοτήσει πολλά προγράμματα φροντίδας στο σπίτι για άτομα με άνοια και άλλες χρόνιες παθήσεις, καθώς και για τους φροντιστές τους, σε όλη την Ελλάδα. Τα εν λόγω προγράμματα βοηθούν τα άτομα με άνοια να παραμείνουν στα σπίτια τους για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα και να αποφύγουν την ιδρυματοποίηση. Το κάθε πρόγραμμα φροντίδας στο σπίτι είναι μοναδικό, αλλά όλα απαρτίζονται από επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι επισκέπτονται τους αποδέκτες στο σπίτι ανά τακτά χρονικά διαστήματα, και τους προσφέρουν νοσηλευτικές υπηρεσίες, φυσιοθεραπεία, ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη, καθώς και
βελτίωση των γνωστικών λειτουργιών μέσω ασκήσεων νοητικής ενδυνάμωσης. Ορισμένα προγράμματα περιλαμβάνουν και επιπλέον στοιχεία, όπως βοήθεια με δουλειές του σπιτιού, μαγείρεμα, και εργοθεραπευτικές παρεμβάσεις που βελτιστοποιούν το οικιακό περιβάλλον για την μεγιστοποίηση της ευημερίας των ατόμων με άνοια. Τέλος, παρ’ ότι τα επιμέρους προγράμματα φροντίδας στο σπίτι διαφέρουν σε διάρκεια, όλα αποσκοπούν στην καλύτερη δυνατή εκπαίδευση των φροντιστών, προκειμένου να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα διάφορα στάδια της άνοιας κατά την εξέλιξη της νόσου. Στην Ελλάδα, περίπου 130.000 άτομα έχουν διαγνωσθεί με άνοια, και οι έρευνες υποδεικνύουν πολλές χιλιάδες ακόμα περιπτώσεις που δεν έχουν διαγνωσθεί.